هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر به دوست خود می‌گوید که نه تمام امیدها محقق می‌شوند و نه هر آنچه از آن می‌ترسیم واقعیت پیدا می‌کند. او اشاره می‌کند که در میانه‌ی این دو حالت (امید و ترس)، بلایی شبیه وجود دارد و کسی نمی‌داند که صانع (خداوند) در صبحدم چه تصمیمی خواهد گرفت.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۵١٧
بدوستی که نیاید امیدها همه راست
نه نیز هر چه بترسند از آن شود واقع
چو در میانه هر دو بلا شبی باشد
چه داند آنکه چه سازد بصبحدم صانع
نه نیز هر چه بترسند از آن شود واقع
چو در میانه هر دو بلا شبی باشد
چه داند آنکه چه سازد بصبحدم صانع
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵١۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵١٨
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
