هوش مصنوعی: شاعر از دختران ضمیر خود (احتمالاً اشعار یا افکارش) سخن می‌گوید که چابک و پاک‌پرورده‌اند و حتی اگر در معرض آزار دیگران قرار گیرند، نگرانی ندارد. او از بلاغت و بی‌همتایی آن‌ها می‌گوید و افسوس می‌خورد که همتایی برایشان نیست. همچنین اشاره می‌کند که برخی نالایق‌ان را به خاطر شومی روزگار تحمل می‌کند و روش‌های جاهلیت را کنار گذاشته است. در پایان، تأکید می‌کند که تنها برای خواجه‌ای والامقام شعر می‌سراید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتزاعی و ادبی است که درک آن به دانش زبانی و شناخت ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین ممکن است برخی از اشارات عرفانی یا اجتماعی برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۵٣۵

دختران ضمیر ابن یمین
همه چستند و چابک و چالاک

در پس پرده طبیعت خویش
آنچنانشان بپروریدم پاک

که اگر هم بدست نامحرم
افکندشان فلک ندارم باک

ببلاغت رسیده اند و کفو
نیست شوئی و من ازین غمناک

ور بدین خواجگان که کفو نیند
میدهمشان ز شومی افلاک

بره و رسم جاهلیتشان
کرده باشم بزندکی در خاک

حال ابناء روزگار اینست
نیتم نیست بعد ازین الاک

نزنم دم بشعر تا بزیم
جز باطرای خواجه لولاک
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵٣۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵٣۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.