هوش مصنوعی: شاعر در این متن از رهایی از سختی‌ها و اندوه گذشته و رسیدن به آرامش و شادی سخن می‌گوید. او به سفرهای سخت خود اشاره می‌کند و از این که اکنون در بهشت‌گونه‌ای قرار گرفته، ابراز خوشحالی می‌کند. همچنین، به مشکلات زندگی در خراسان و دلتنگی برای بغداد اشاره دارد و در نهایت، با اشاره به سخنان سعدی، بر مقاومت و صبر خود تأکید می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، برخی از اشارات تاریخی و ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان نیاز به توضیح داشته باشد.

شمارهٔ ۵٧٨

این منم باز که در باغ بهشت افتادم
وز سفر کان بحقیقت سقرست آزادم

این بخوابست که میبینم اگر بیداری
که پس آنهمه اندوه چنین دلشادم

دستگیر ار نشدی حق که توانستی خاست
آنچنان سخت که ناگاه ز پای افتادم

چه کنم ملک خراسان چه کشم محنت جان
وقت آنست که پرسی خبر از بغدادم

گر چه این مولد و منشاست ولی سعدی گفت
نتوان مرد بسختی که من اینجا زادم

زین وطن گر بروم هست خریدار بسی
گوهری را که بود زاده طبع رادم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵٧٧
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵٧٩
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.