۱۰۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶١٣

شهریارا من از این حضرت چون خلد برین
میروم وز سر حسرت بفضا مینگرم

هستم از بیم جدائیت سر آسیمه چنانک
خبر از پای ندارم که زمین میسپرم

اگرم دست اجل از سر ما نفشاند
خاک پای تو شود بار دگر تاج سرم

ور اجل دور ز رویت ندهد مهل مرا
بهمین مهر و نشان مهر تو با خاک برم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶١٢
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶١۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.