هوش مصنوعی:
متن بیانگر درد فراق و جدایی از معشوق است که به‌سان جدا شدن روح از تن و نور از چشم توصیف شده است. شاعر از دوری طلعت جان‌پرور معشوق می‌نالد و رنج این دوری را با از دست دادن نور چشم و جان برابر می‌داند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن به بلوغ عاطفی و شناخت ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۶٢٠
فراق حضرت گردونجناب سرور عهد
مرا چو فرقت روح از تنست و نور از چشم
گرم ز چشم رود نور و جان ز تن شاید
چو گشت طلعت جان پرور تو دور از چشم
مرا چو فرقت روح از تنست و نور از چشم
گرم ز چشم رود نور و جان ز تن شاید
چو گشت طلعت جان پرور تو دور از چشم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶١٩
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶٢١
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
