هوش مصنوعی: شاعر در این متن از اهمیت دانش و خرد سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که اگر بخت یار و عقل راهنما باشد، سخنان ارزشمند مانند مروارید و مرجان در جان انسان نقش می‌بندد. او توصیه می‌کند که حتی اگر دشمن دوست‌نما باشد، نباید به او اعتماد کرد و باید از کمک‌های الهی بهره برد. همچنین، شاعر بر صداقت و آشکارگی در خواسته‌ها تأکید دارد و می‌گوید که اگر کسی از سخنان او خوشش نیاید، مسئولیتی متوجه شاعر نیست. در پایان، او اشاره می‌کند که نزد ابن یمین، خوبی و بدی یکسان است، زیرا او تنها به رحمت خداوند امید دارد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۶۵٩

بر تو پاشم ز بحر دانش خویش
سخنی همچو لؤلؤ و مرجان

بخت اگر یار و عقل رهبر تست
بنگاریش چون الف در جان

دشمنت را بهیچ رو منمای
گر چه او دوست کام گردد از آن

تشنه میباش از خضر میپذیر
منت آب چشمه حیوان

هر چه در آشکار باید خواست
عذر بر کردنش مکن پنهان

ور نیاید پسندت این گفتار
بر تو کس را نمیرسد تاوان

گر بدی از تو آید ار نیکی
نزد ابن یمین بود یکسان

زآنکه او را بهیچ کس طمعی
نیست الا برحمت یزدان
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵٨
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶٠
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.