هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که روزی هرکس از پیش مقدر شده است و تلاش بیش‌ازحد برای به‌دست‌آوردن آن ضرورتی ندارد. او توضیح می‌دهد که روزی افراد به نقاط مختلفی مانند مصر، شام، روم و ارمنستان تقسیم شده است و این تلاش‌های او نه از روی اختیار، بلکه به حکم خداوند است که بر او جاری شده است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی در مورد تقدیر و تلاش انسان ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. درک کامل این متن نیاز به شناخت از ادبیات کهن و مفاهیم عرفانی دارد.
شمارهٔ ۶٨٧
گفتند چو هست رزق مقسوم
زحمت چه کشی ز بهر جستن
گفتم که بلی ولی ازین پیش
گشتست حواله گه معین
روزی یکی بمصر و شامست
و آن دگری بروم و ارمن
از بنده مبین تو این تکاپوی
کین حکم خدای راند بر من
بی هیچ شکی نفاذ یابد
حکمی که کند خدای ذوالمن
زحمت چه کشی ز بهر جستن
گفتم که بلی ولی ازین پیش
گشتست حواله گه معین
روزی یکی بمصر و شامست
و آن دگری بروم و ارمن
از بنده مبین تو این تکاپوی
کین حکم خدای راند بر من
بی هیچ شکی نفاذ یابد
حکمی که کند خدای ذوالمن
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶٨۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶٨٨
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
