هوش مصنوعی: این متن یک شعر فارسی است که مجلس باشکوهی را توصیف می‌کند که با زیبایی‌های بهشتی مانند حورالعین و رضوان مقایسه شده است. صاحب مجلس به عنوان فردی فرهیخته و بااقتدار توصیف شده که رای او در حل مشکلات مؤثر است. شعر به زیبایی‌های مجلس، می‌نوشی، و فضای شاد و روح‌افزای آن می‌پردازد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل اشارات به می‌نوشی و مفاهیم عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. همچنین، درک عمیق‌تر شعر نیازمند آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی است.

شمارهٔ ۶٩٣

مجلس دستور ایرانست یا خلد برین
کاندرو بر هر طرف بینی صفی از حور عین

شاید ار فردوس اعلی خوانمش از بهر آنک
از لب ساقی میش ممزوج شد با انگبین

صاحب مجلس چو رضوان ساقیان مانند حور
جام می دروی روان چون چشمه ماء معین

آفتاب اهل مجلس هیچ میدانی که کیست
روشنست این سایه یزدان علاء ملک و دین

صاحب صاحبقران کز همدمی رای پیر
هست با بخت جوان درگاه و بیگاه همنشین

رای او را گفته اندر حل و عقد کارها
روح آصف کافرین باد آفرین

تا ابد در عیش و عشرت باد تا در بزم او
در کشد از جام لعلش جرعه ئی ابن یمین
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶٩٢
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶٩۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.