۱۶۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ٧۵١

خدایگان فصیحان دهر ابن یمین
توئی که هست فضایل ترا و همتانه

بریخت خون بسی ملحد این مه روزه
ازو ملول جهانیست بنده تنها نه

بروز زحمت دق باشد و شب استسقا
عوارضی که دوایش بجز مدارا نه

برای دفع مضرت برای هضم طعام
بشرط آنکه به پنهان بود به پیدا نه

بجای آب دو سه کاسه می پس از افطار
اگر کنیم تناول روا بود یا نه
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٧۵٠
گوهر بعدی:شمارهٔ ٧۵٢
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.