هوش مصنوعی: متن شامل چند پند و حکمت است که از زبان یک فرش منسوب به کسری نقل شده است. این پندها شامل نکوهش دنیاپرستی، پذیرش تقدیر، شکرگزاری به خداوند و عدم چاکری در برابر روزی مقدر شده است. همچنین در بخشی دیگر، منوچهر شاه از یک مهتر نیکخواه می‌پرسد که چه چیزی در عالم ارجمند و دلپسند است و پاسخ می‌شنود که گفتار حکیمان و کردار کریمان بهترین است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین استفاده از زبان کهن و ساختار شعری ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.

شمارهٔ ۴ - چهار پند نوشیروان

شنیدم که کسری یکی فرش داشت
بر آن فرش هر گونه پندی نگاشت

نخست آنکه دنیا نجوید کسی
که داند بدو در نماند بسی

دوم آنکه سودی ندارد حذر
زکاریکه رفتست اندر قدر

سوم آنک دانای خالق شناس
ز مخلوق بر سر نگیرد سپاس

چهارم چو روزی مقدر شدست
چرا مرد آزاده چاکر شدست

اگر بگذری زینسخن راه نیست
روان تو از دانش آگاه نیست

شنیدم که روزی منوچهر شاه
بپرسید از مهتری نیکخواه

که در عالم از هر چه هست ارجمند
چه چیزست شایسته و دلپسند

ز گفتار گفت حکیمان بهست
ز کردار کرد کریمان بهست

ازین گفت وزین کرد اگر بگذری
نیابی خرد را جز این داوری
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵ - حکایت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.