۱۴۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸

حسنت که بر او روح نظر داشت مرا
دائم لب و دیده خشک و تر داشت مرا

هم ز اول کار چون سرماش نبود
در پای غمت ز دست برداشت مرا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.