هوش مصنوعی: این متن به زیبایی و تأثیر چشمان یک معشوق اشاره دارد که باعث شادی و روشنی چشم‌های دیگران می‌شود، اما در عین حال می‌تواند باعث ناراحتی و بدحالی نیز باشد. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا، این تأثیر دوگانه را توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات و فرهنگ فارسی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۹۷

بر عارض آن بت که توان تن ازوست
خالیست که بدحالی مرد و زن ازوست

گوئی که مگر سیاهی چشم منست
ز آنروی که روشنی چشم من ازوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.