هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از عشق و شیفتگی خود به معشوق می‌گوید و حالات خود مانند سرگشتگی و آشفتگی را به زیبایی‌های معشوق مانند روی چو ماه و زلف سیاه تشبیه می‌کند. همچنین، از میل دل به سوی معشوق و جذبه‌های او سخن می‌گوید.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و ادبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۹۰
هستم صنما ز مهر روی چو مهت
سرگشته و آشفته چو زلف سیهت
چون ذره دلم میل هوا کرد چو یافت
خورشید رخ از سایه طرف کلهت
سرگشته و آشفته چو زلف سیهت
چون ذره دلم میل هوا کرد چو یافت
خورشید رخ از سایه طرف کلهت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
