۱۳۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۹۰

هستم صنما ز مهر روی چو مهت
سرگشته و آشفته چو زلف سیهت

چون ذره دلم میل هوا کرد چو یافت
خورشید رخ از سایه طرف کلهت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.