هوش مصنوعی:
شاعر از نوشیدن شراب سرخ و سبز (لعل و زمرد) سخن میگوید و از شادیای که این نوشیدنی به دل میدهد. او آرزو میکند که ساغری از این دو رنگ را در دست بگیرد تا رنگینکمان (قوس قزح) را بنوشد.
رده سنی:
18+
این شعر به نوشیدن شراب اشاره دارد که موضوعی نامناسب برای کودکان و نوجوانان است. همچنین، ممکن است درک مفاهیم عرفانی آن برای سنین پایین دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۱۲
جان تازه کند لعل در افشان ز قدح
با دل دهد از زمرد سوده فرح
یک ساغر از انلعل و زمرد با هم
بر نه بکفم تا بکشم قوس قزح
با دل دهد از زمرد سوده فرح
یک ساغر از انلعل و زمرد با هم
بر نه بکفم تا بکشم قوس قزح
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.