هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه بیانگر عشق عمیق و پایدار شاعر به معشوق است. دل شاعر مانند شمعی است که با عشق میسوزد اما همچنان خندان است. شاعر معشوق را جان خود می‌داند و عهد می‌بندد که تا پایان عمر به این عشق وفادار بماند.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه عمیق و استعاره‌های شعری است که برای درک کامل آن به بلوغ فکری و عاطفی نوجوانان و بزرگسالان نیاز دارد. همچنین استفاده از زبان ادبی و کهن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۲۲۲
آن دل که بر او مهر تو تابان باشد
میسوزد و شمعوار خندان باشد
تو جان منی و تا ابد خواهد بود
از تو نبرم تا ببرم جان باشد
میسوزد و شمعوار خندان باشد
تو جان منی و تا ابد خواهد بود
از تو نبرم تا ببرم جان باشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
