هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از دیدن گل سیب در سپیده دم صحبت می‌کند و آن را به رخ دلارام خود تشبیه می‌کند که گویی اشک‌های خونین او بر آن پاشیده شده است.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۳۶۴
هنگام سپیده دم گل سیب نگر
ز آب بقمش نقطه ز ده باد سحر
گوئی رخ نازک دلارام منست
افشانده بر او دیده من خون جگر
ز آب بقمش نقطه ز ده باد سحر
گوئی رخ نازک دلارام منست
افشانده بر او دیده من خون جگر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
