هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از لذت نوشیدن از جام معشوق و فراموشی غم‌های جهان سخن می‌گوید. همچنین، او از جنگ و نزاع نیز استقبال می‌کند، زیرا بهانه‌ای برای آشتی و در آغوش کشیدن معشوق فراهم می‌آورد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و اشاره‌های غیرمستقیم به روابط عاطفی است که برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب‌تر می‌باشد.

شمارهٔ ۴۹۷

یکجرعه ز جام لبش ار نوش کنیم
غمهای جهان جمله فراموش کنیم

گر جنگ کند باز خوشم آید ازو
تا وقت صفا دست در اغوش کنیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.