هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به توصیف معشوق می‌پردازد و او را با تشبیه‌های زیبا مانند سیم، مراد دل، صدف و در یتیم ستایش می‌کند.
رده سنی: 12+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که برای درک بهتر آن، مخاطب نیاز به آشنایی نسبی با ادبیات و تشبیه‌های شعری دارد. همچنین، عدم وجود محتوای نامناسب یا پیچیده، آن را برای نوجوانان و بزرگسالان قابل فهم می‌سازد.

شمارهٔ ۵۰۱

سید بود آن تن چو سیمت بینم
خود را بمراد دل ندیمت بینم

در صدف لطافت و حسن توئی
باشد که بسان در یتیمت بینم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.