۱۷۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۰۲

چندانکه درین کهنه رباطیم بهم
بو تا نشویم از غم ایام دژم

چون میگذرد عمر بهر حال که هست
تو خواه بشادی گذران خواه بغم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.