هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که هر کسی از او انتظار مدح و ستایش دارد، در حالی که هیچ‌کس به او لطفی نکرده است. او آرزو می‌کند که مردم ندانند چه میکنند و سکوت در برابر آن‌ها بهترین ستایش است. همچنین اشاره می‌کند که با وجود همه این لطف‌ها و بخشش‌ها، هر کسی که از او هجو نشنیده، به خودش مدیون است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم انتقادی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۹ - مدحت بی نعمت
از من اکنون هر کسیرا آرزوی مدحتست
رایگان بیآنکه بر من هیچ کس را نعمتیست
اینقدر یارب ندانند آنچه ایشان میکنند
خامشی در حق ایشان بهترینم مدحتیست
راستی با این تفضلها و این انعامها
هر کرا هجوی نگفتم بروی از من منتیست
رایگان بیآنکه بر من هیچ کس را نعمتیست
اینقدر یارب ندانند آنچه ایشان میکنند
خامشی در حق ایشان بهترینم مدحتیست
راستی با این تفضلها و این انعامها
هر کرا هجوی نگفتم بروی از من منتیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸ - نیز هم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰ - ذم عجب و کبر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
