هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش و مدح شخصی خاص می‌پردازد. او از وفاداری، دعا و ثنای مردم، نام فرخنده، عدالت، تأثیر آفتاب، و زیبایی‌های طبیعت مانند بهار و نوروز برای توصیف آن شخص استفاده می‌کند. همچنین، از عناصر طبیعی مانند چرخ فلک، ستارگان، و شب سیاه به‌عنوان نمادهایی برای بزرگداشت آن فرد بهره می‌برد.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل استفاده از زبان ادبی پیچیده، استعاره‌ها و مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است. درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک و مفاهیم انتزاعی دارد.
شمارهٔ ۱۳۱ - دعا و ثنا
ای بر میان چرخ کمر از وفای تو
وی بر زبان خلق دعا و ثنای تو
آراستست خطبه بفرخنده نام تو
وافروختست سکه بفر و بهای تو
انصاف نوبهار ز تاثیر عدل تست
تاثیر آفتاب ز تأیید رای تو
گردون ز روشنان کواکب همیکند
چتر شب سیاه مرصع برای تو
این نوبهار خرم و نوروز دلگشای
فرخنده باد بر تو و بر ما بقای تو
وی بر زبان خلق دعا و ثنای تو
آراستست خطبه بفرخنده نام تو
وافروختست سکه بفر و بهای تو
انصاف نوبهار ز تاثیر عدل تست
تاثیر آفتاب ز تأیید رای تو
گردون ز روشنان کواکب همیکند
چتر شب سیاه مرصع برای تو
این نوبهار خرم و نوروز دلگشای
فرخنده باد بر تو و بر ما بقای تو
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۰ - رسم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۲ - هجو گفتن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
