آه که امید من بیار نه این بود
لایق آن روی چون نگار نه این بود

هجر نمودست و بارهی نه چنین گفت
جور فزودست و در شمار نه این بود

رفته بر دشمنم قرار گرفتست
با من دل سوخته قرار نه این بود

نوبت آن روزگار رفت که مارا
عشق نه زین دست بود و یار نه این بود

عشق چنین بود و کیسه مان نه چنین بود
یارنه این بود و روزگار نه این بود

از تو خجل مانده ام که بیرخ خوبت
زنده بماندیم و اختیار نه این بود