هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و توصیفی، به زیبایی‌های معشوق و احساسات شاعر نسبت به او می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند گل، سرو، لعل و زلف، معشوق را توصیف می‌کند و از درد عشق و نگاه معشوق می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارند.

شمارهٔ ۷۲

خه بنام ایزد آنعارض نیکو نگرید
چشم بد دور ازو آن گل خود رو نگرید

سرو خواهید خرامان گل خندان بسرش؟
آنکه از دور همی آید از انسو نگرید

ناوک غالیه دیدید و کمند مشگین
غمزه کافر او وان خم ابرو نگرید

هست او را دهنی تنگ چو چشم سوزن
اندر او تعبیه دو رشته لولو نگرید

لعل شکر شکن و زلف زره ور بینید
لاله دل سیه و نرگس جادو نگرید

خواب خرگوش دهد نرگس رو به بازش
اینهمه شعبده زان چشم چو آهو نگرید

گفتم او را چه شود گر دل من باز دهی
گفت نه تو نه دلت درد سر او نگرید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.