این مرا در جهان نه بس باشد
که بدرد تو دسترس باشد

آرزوی من از جهان غم تست
هیچ کس را چنین هوس باشد؟

پیش تو چون سخن ز من گویند
گوئی از خشم کوچه کس باشد

بوسه زان خواهم از لبت که شکر
گه گهی طعمه مگس باشد

تو بتیغم زنی و دل گوید
کز توأم این فتوح بس باشد