هوش مصنوعی: این متن عاشقانه و عرفانی، بیانگر دلدادگی و وابستگی عمیق شاعر به معشوق (دوست) است. شاعر از دل بسته به زنجیر موی دوست، سودایی دیار و سرمست کوی دوست سخن می‌گوید. او خود را وارسته اما مقید به دوست می‌داند و از جاری بودن عشق دوست در وجود خود می‌گوید. متن پر از تصاویر شاعرانه مانند قطره در دریا، باد و بوی دوست، و کشمکش‌های عاشقانه است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۴

ما را دلیست بسته بزنجیر موی دوست
سودائی دیارم و سر گرم کوی دوست

وارستگان بسته و هشیار می پرست
مست و مقیدیم ز مینا و موی دوست

میخانه است خانه ما بی سبوی و جام
سر دلست و دل می و جام و سبوی دوست

از روی دوست کس ندهد امتیاز دل
از بس نشسته است دلم رو بروی دوست

از خلق و خوی ناخوش تن رسته و بجان
بستیم دل بخلق دلارام و خوی دوست

آن قطره ایم ما که بدریا رسیده ایم
جاریست در مجاری ما آب جوی دوست

گوئی گذشته از سر آن طره بتاب
امشب که نغز میبرد از باد بوی دوست

هر لب بگفتگوئی و هر سر بسیرتیست
مائیم و دل بهمهمه و گفتگوی دوست

هر تن بود بکشمکش جان خویشتن
در جان ماست کشمکش و های و هوی دوست

هر جا قدم نهاد دل زود سیر من
آنجاست سمت دلبر و آنجاست سوی دوست

هر کوی را هوائی و آبیست سازگار
آب و هوای کوی دلست آرزوی دوست

جستیم سر عشق ز سر منزل صفا
بر عاشقان فریضه بود جستجوی دوست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.