زهی بزرگ عطاراد سرفراز همام
تو را رسد که گذاری به فضل و رادی گام

تو آن جوادی کز حرص جود معروفت
زبان قمقام آید به کار چون صمصام

ز شاخ بر تو سایل دو مغزه افشاند
بر مبارک آن چون دو مغزه بادام

امل ز دریا پرسید چون خیال تو دید
که تو کدامی و بخشنده خدای کدام

همیشه بادی در کامها رسیده دلت
چنانکه از تو جهانی رسیده اند بکام

«ابوالفرج رونی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir