هوش مصنوعی: شاعر در این متن از آرزوها و نیازهای خود می‌گوید. او به دنبال رهبری در جهان، غم‌خواری در زندگی، دادگری در داوری‌ها و قناعت در مال و زیور است. همچنین، او به دنبال همسری تازه‌رو برای عروسان بکر سخن است و از دنیای نااهل و زندگی بی‌بقا ابراز نارضایتی می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از ابیات به مسائل اجتماعی و اخلاقی اشاره می‌کنند که برای نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۳

چو سررشته خویش گم کرده ام
به عالم یکی رهبرم آرزوست

مرا خورد یکبارگی غم دریغ
به گیتی یکی غم خورم آرزوست

بسی داوری ها که دارم و لیک
یکی دادگر داورم آرزوست

زر و زیور من قناعت بس است
نگویم زر و زیورم آرزوست

برای عروسان بکر سخن
یکی تازه رو شوهرم آرزوست

درین عهد ناخوش که قحط سخاست
نگویم که سیم و زرم آرزوست

نه در خاطر و دل بگردد مرا
که این اسب و آن استرم آرزوست

کزین دهر نااهل حاش الوجوه
خری حر که یک نوبرم آرزوست

بدین بی بقائی چنین زندگی
ز اسلام دورم گرم آرزوست
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.