هوش مصنوعی:
شاعر از نوشیدن شراب تلخ سخن می‌گوید که روح تلخ را شیرین می‌کند و از تأثیر زیبایی معشوق بر طبیعت می‌نویسد. سپس به یاد استاد شهید و شاعری با بینش عمیق می‌افتد و آرزو می‌کند که شاه از او با الفاظ زیبا و معانی رنگین تقدیر کند.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عرفانی و ادبی پیچیده‌ای است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین ممکن است اشاره به مصرف شراب برای برخی گروه‌های سنی نامناسب باشد.
شمارهٔ ۲۰
زان تلخ میی گزین که گرداند
نیروش روان تلخ را شیرین
از طلعت او هوا چنان گردد
کز خون تذرو سینه ی شاهین
استاد شهید زنده بایستی
وان شاعر تیره چشم روشن بین
تا شاه مرا مدیح گفتندی
ز الفاظ خوش و معانی رنگین
نیروش روان تلخ را شیرین
از طلعت او هوا چنان گردد
کز خون تذرو سینه ی شاهین
استاد شهید زنده بایستی
وان شاعر تیره چشم روشن بین
تا شاه مرا مدیح گفتندی
ز الفاظ خوش و معانی رنگین
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
