۲۵۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰

زان تلخ میی گزین که گرداند
نیروش روان تلخ را شیرین

از طلعت او هوا چنان گردد
کز خون تذرو سینه ی شاهین

استاد شهید زنده بایستی
وان شاعر تیره چشم روشن بین

تا شاه مرا مدیح گفتندی
ز الفاظ خوش و معانی رنگین
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.