هوش مصنوعی: این متن شعری در مدح و توصیف ضیاء السلطنه، دختر فتحعلی شاه قاجار است. او بانویی نیکوکار و عادل توصیف شده که پس از مرگ پدرش به امام سوم (امام حسین) پناه برد و عمر خود را در خدمت به آن آستان مقدس گذراند. تاریخ وفات او 1285 هجری قمری ذکر شده و در ماه صیام (رمضان) اتفاق افتاده است. شاعر با ذکر تاریخ وفات، مقام والای او را ستوده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم تاریخی و ادبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به آشنایی با تاریخ ایران و ادبیات فارسی دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات تاریخی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۳۰ - در تاریخ فوت ضیاء السلطنه فرماید

یگانه گوهر دریای عصمت
درخشان مهر مهر چرخ احتشاما

خجسته دختر فتحعلی شاه
خدیو عادل جنت مقاما

ضیاء السلطنه بانوی ایران
که او را شاه بیگم بود ناما

زبعد رحلت شه التجا برد
به فرّخ درگه سوم اماما

پی کسب شرف، رخ سود عمری
در آن فرخنده درگه صبح و شاما

هزار و دو صد و هشتاد با پنج
چو شد از هجرت خیرالاناما

وداع این سرای عاریت گفت
سه روزی مانده از ماه صیاما

در آن فرخنده درگه رفت در خاک
برست از پرسش روز قیاما

«محیط» از بهر تاریخش رقم زد
ضیاء السلطنه مینو مقاما
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۹ - ترجیع بند در مدح ابوالائمه شاه ولایت علیه السلام
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۱ - در تاریخ وفات نجف قلی خان فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.