هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از خواجه‌ای سخن می‌گوید که همواره مورد ستایش بوده است. او از ویرانی‌های زندگی خود می‌گوید اما امیدوار است که با لطف و همت خواجه، این ویرانی‌ها بازسازی شود. همچنین، او به ناپایداری شرایط زندگی اشاره می‌کند و اینکه حتی خانه‌ای محکم نیز ممکن است با وزش باد سحرگاه از بین برود.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۱۳۲ - در قطعه در تقاضای مرمّت عمارت خود فرماید
ای خواجه که کار توام مدح و ثنا بود
هرجا که نام نیک تو تحریر می شود
ویران شدم چنان که به فکر عمارتم
هر چند خواجه زود قتد دیر می شود
دارم یکی سرا که بر او تند اگر وزد
باد سحرگهی، زبر و زیر می شود
با این همه خرابی معمار لطف تو
گر همتی نماید تعمیر می شود
هرجا که نام نیک تو تحریر می شود
ویران شدم چنان که به فکر عمارتم
هر چند خواجه زود قتد دیر می شود
دارم یکی سرا که بر او تند اگر وزد
باد سحرگهی، زبر و زیر می شود
با این همه خرابی معمار لطف تو
گر همتی نماید تعمیر می شود
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۱ - در تاریخ وفات نجف قلی خان فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۳ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
