هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از عشق و سوزش درونی سخن می‌گوید. شاعر از سوزش لب‌های معشوق و آتش عشق که درونش را می‌سوزاند، گلایه می‌کند. او همچنین به رفتارهای متناقض معشوق اشاره می‌کند که گاهی آشنا و گاهی بیگانه می‌نماید. در نهایت، شاعر با اشاره به نقص‌های معشوق، از عشق بی‌قید و شرط خود می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند سوزش عشق و تضادهای احساسی نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۲۲

مرا لب های آتشناک آن جانانه می سوزد
که گر بر لب نهد ساغر لب پیمانه می سوزد

دلا این گریه بی حاصل بود چندین چه میریزی
ز بیرون آب کاتش در درون خانه می سوزد

زغیرت گر برم سر شمع را هر لحظه معذورم
تو در بزمی و امشب شمع چون پروانه می سوزد

مبین نقص زن هند و کمال عشق را بنگر
که با نقص زنی خود را چسان مردانه می سوزد

من از بیگانگی های تب خویش از همین داغم
که آن شوخ آشنا را پیش از بیگانه میسوزد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.