۱۹۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۵

چو از کنار من آن غمگسار برخیزد
غمی به قصد من از هر کنار برخیزد

هجوم رشک مرا بین که بر گذرگاهش
ز دیده آب زنم تا غبار برخیزد

ز رفتن تو به یاد آورم چو طوفانم
در آرزوی رخت از کنار برخیزد

تو تا جدا شدی از من زمانه سوخت مرا
چنین بود چو گل از پیش خار برخیزد

به بزم غیر از آن جا کنم، که آن بدخو
مرا به بیند و بی اختیار برخیزد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.