هوش مصنوعی: در این متن، شاعری از تجربه‌ی شخصی خود می‌گوید که در آن استادان پیشین به او گوشزد کرده‌اند که اگر پسری نشانه‌ای از پدر خود نداشته باشد، نباید او را پسر خواند. این بیت به بینش عمیقی اشاره دارد که دوران زندگی دو رنگ است و فرزندان آن نمی‌توانند از این دو رنگی بگریزند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم فلسفی و اجتماعی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد. همچنین، موضوع رابطه‌ی پدر و پسر و هویت فردی ممکن است برای نوجوانان و بزرگسالان جذاب‌تر و قابل‌درک‌تر باشد.

شمارهٔ ۲۰

ز فرموده اوستادان پیش
شبی آمد این بیتم اندر نظر

پسر کو ندارد نشان از پدر
تو بیگانه خوانش مخوانش پسر

وزین بیت اندیشه ی دوربین
بدین معنی نغز شد راهبر

که دوران دو رنگ است و ابنای او
ندارند از آن از دو رنگی گذر
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.