هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که به خدمت خداوند می‌آید تا دیدار او را تجربه کند، نه مانند حلقه‌ی در که بی‌حرکت بماند. او در این مجلس، صاحب مجلس را با عمری طولانی می‌بیند و با وجود اینکه خود را کم‌توان می‌داند، دیگران را کمتر از خود می‌یابد. شاعر عشق به یار را دلیل آمدن خود می‌داند و تأکید می‌کند که بدون این عشق، دیگر نمی‌آید. او همچنین از خوار شدن عزیزان جهان در برابر عزیزی خداوند سخن می‌گوید و زندگی بدون حضور خدا را دشوار می‌داند. در پایان، شاعر خدا را به خورشید تشبیه می‌کند و خود را ماه نمی‌داند، اما از اینکه تنها یکبار در حضور خدا دیده می‌شود، اظهار تعجب می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۶

خداوند آگهی کایم به خدمت
از آن آیم که آن دیدار بینم

نه زان آیم که هم چون حلقه ی در
نشینم بر در و دیوار بینم

درین مجلس که صاحب مجلش را
ز نخل عمر برخوردار بینم

اگرچه کمتر از من کم توان یافت
کم از خود بینم و بسیار بینم

مرا بر دل همین یارست ورنه
نیایم بیش چون کم بار بینم

بدا داری که در جنب عزیزیش
عزیزان جهان را خوار بینم

که گر آسان نیایم باز پیشت
ازین پس زندگی دشوار بینم

تو خورشیدی ولی مه نیستم من
چرا در هرمهت، یکبار بینم
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.