هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات بیان می‌کند که تنها معشوق در دل و زبان او جای دارد و هیچ کس دیگری نتوانسته است جایگاهی در قلب و سخنانش پیدا کند. او همچنین به مقایسه‌ای بین پروانه و شمع اشاره می‌کند که چگونه پروانه برای شمع از آفتاب می‌گذرد. در نهایت، شاعر از حسادت فلک به خودش سخن می‌گوید، با وجودی که فلک تمام عمرش را با ماه و آفتاب گذرانده است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. این متن بیشتر مناسب افرادی است که با ادبیات و شعر فارسی آشنایی نسبی دارند.
شمارهٔ ۸
نه جز توام دگری در دل خراب گذشت
نه بر زبان سخن کس به هیچ باب گذشت
چگونه پرتو گزینم به دل که پروانه
برای خاطر شمعی ز آفتاب گذشت
هنوز رشک به من می برد فلک هرچند
تمام عمرش با ماه و آفتاب گذشت
نه بر زبان سخن کس به هیچ باب گذشت
چگونه پرتو گزینم به دل که پروانه
برای خاطر شمعی ز آفتاب گذشت
هنوز رشک به من می برد فلک هرچند
تمام عمرش با ماه و آفتاب گذشت
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
