هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از غم و اندوه خود می‌گوید و بیان می‌کند که دنیا فریبنده است و به کسی که به او امید ببندد، آسیب می‌زند. او از دیر رسیدن به معشوق عذرخواهی می‌کند و می‌گوید کسی نیست که او را درک کند. شاعر از جفای زمانه و معشوق شکایت دارد و می‌ترسد که اگر ناله نکند، شاید آسمان به ناله‌اش پاسخ دهد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و غمگین است و درک کامل آن نیاز به بلوغ عاطفی و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند فریبندگی دنیا و جفای زمانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۱۱
دل غمین بستاند که جان شاد دهد
فلک فریب دهد هرکه را مراد دهد
اگر به کوی تو دیرم آمدم، مرنج از من
کسی نبود که ترم به باد دهد
زمانه جور به هر کس کند مرا سوزد
که از جفای تو جور زمانه یاد دهد
اگر ننالم خرسند نیستم، ترسم
شبی بنالم و گردون مرا مراد دهد
فلک فریب دهد هرکه را مراد دهد
اگر به کوی تو دیرم آمدم، مرنج از من
کسی نبود که ترم به باد دهد
زمانه جور به هر کس کند مرا سوزد
که از جفای تو جور زمانه یاد دهد
اگر ننالم خرسند نیستم، ترسم
شبی بنالم و گردون مرا مراد دهد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
