هوش مصنوعی:
شاعر از سرنوشت و تقدیر شکایت دارد و می‌گوید که آنچه از گردون (آسمان) گرفته، زیبا نیست و آرزو می‌کند که چنین نصیبی نداشته باشد. او همچنین بیان می‌کند که در این جهان خاکی، مانند یک غریب و بی‌گانه است و حرفی برای گفتن ندارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، لحن آن حاوی ناامیدی و غم است که مناسب سنین بالاتر است.
شمارهٔ ۱۳
شعری که ازو گرفت نه گردون زیب
بد گویم هیهات مبادام نصیب
آخر چه توان گفت که می گوید نیست
در عالم خاک زاده ی قدس غریب
بد گویم هیهات مبادام نصیب
آخر چه توان گفت که می گوید نیست
در عالم خاک زاده ی قدس غریب
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
