هوش مصنوعی:
شاعر از عشق و دلباختگی خود به معشوق می‌گوید و توصیف می‌کند که چگونه زلف‌های معشوق او را مجنون کرده است. همچنین اشاره می‌کند که امروزه هیچ چیزی به تاریکی و زیبایی زلف معشوق نیست.
رده سنی:
16+
این متن یک شعر عاشقانه کلاسیک است که دارای مفاهیم عمیق احساسی و ادبی است. درک کامل آن ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال دشوار باشد، چرا که نیاز به آشنایی با اصطلاحات و تشبیهات ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۰۱
شهانه دلم ساخت مفتون زلفش
نگذاشت دلی نکرده مجنون زلفش
از کثرت دل ها بتوان گفت که نیست
امروز سواد اعظمی چون زلفش
نگذاشت دلی نکرده مجنون زلفش
از کثرت دل ها بتوان گفت که نیست
امروز سواد اعظمی چون زلفش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
