۱۴۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۳۲

تا از سر کوی آن صنم دور شدیم
ناخن زن زخم های ناسور شدیم

شب های من و شمع در فراق رخ او
با هم بگریستیم که تا کور شدیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.