هوش مصنوعی: شاعر از ناملایمات زندگی و بدبیاری‌های خود شکایت می‌کند و بیان می‌کند که هر خبری برای او مانند طوفان و دریایی از مشکلات است، در حالی که دیگران در آرامش به سر می‌برند. او این وضعیت را به بداقبالی خود نسبت می‌دهد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، بیان احساسات شدید ناامیدی و بدبیاری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۶۵

من کرده ام از هر مژده یی دریایی
او ساخته بزم غیر را مأوایی

از بخت بد من است این ورنه کسی
طوفان جائی ندید و دریا جایی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.