زهی شمع فلک در خرگه از تو
همه جادو زبانان در چه از تو

اگر اینست لب ای چشمه ی نوش
شود خضر و مسیحا گمره از تو

گدایان را ز خوان نعمت خویش
تو روزی می دهی شیی الله از تو

چه بازیها که کردی با حریفان
تو از من غافل و من آگه از تو

فروزان مهر رخسار تو از من
رخ اقبال من همچون مه از تو

سخن دانسته می گویی فغانی
زبان نکته گیران کوته از تو