هوش مصنوعی:
این شعر به نقد رفتارهای خودتخریبی و نابخردانه انسان می‌پردازد که با وجود داشتن امکانات و فرصت‌های ارزشمند (مانند درخت خرما که بهشت را سرسبز می‌کند)، آنها را نابود می‌کنیم و به جای آن، شرایط ناگوار (دوزخ) را ایجاد می‌کنیم.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق اخلاقی و انتقادی موجود در متن برای درک و تحلیل، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده (مانند نخل، بهشت و دوزخ) برای مخاطبان کم‌سن‌تر قابل درک نیست.
شمارهٔ ۲
تا چند به نفس خویش بیداد کنیم
خود را به زوال عقل دلشاد کنیم
نخلی که بدان بهشت سر سبز شود
از پا فگنیم و دوزخ آباد کنیم
خود را به زوال عقل دلشاد کنیم
نخلی که بدان بهشت سر سبز شود
از پا فگنیم و دوزخ آباد کنیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
