۱۳۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴

افسوس که آتشم ببیهوده فسرد
وین جام لبالبم رسیدست بدرد

کوشم که کنم دگر چراغی روشن
ترسم که چو برفروزمش باید مرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.