هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از درد و رنج درونی خود می‌گوید: با دست‌های خالی، سینه‌ای سوخته، جانی پر از غم، دلی آتشین و چشمانی اشک‌بار. او از بی‌صبری، هوس‌های سرکش و عمر تباه شده شکایت دارد و از خداوند می‌خواهد تا با فضل خود او را نجات دهد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی در این شعر وجود دارد که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی نیاز دارد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند «عمر خراب» یا «دل پر آتش» ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد.
شمارهٔ ۳۸
پای آبله و دست تهی، سینه کباب
جان پر غم و دل پر آتش و دیده پرآب
سر پرهوس و صبر نه و عمر خراب
یا رب تو به فضل خویش ما را دریاب
جان پر غم و دل پر آتش و دیده پرآب
سر پرهوس و صبر نه و عمر خراب
یا رب تو به فضل خویش ما را دریاب
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
