هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از خداوند طلب آرامش و معنویت می‌کند و از عمری که بدون حاصل گذشته است شکایت دارد. او از خدا می‌خواهد که به زندگی‌اش معنا و ثمر ببخشد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و درخواست معنوی در این شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به گذر عمر و حسرت‌های زندگی مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۴۲

یا رب تو مرا بُوی دلی روزی کن
در کوی دلم تو منزلی روزی کن

عمرم بگذشت و حاصلی نیست مرا
ای حاصل جمله حاصلی روزی کن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.