۱۵۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۰۹

ای جان مرا امید جاوید به تو
روشن دل من چو روی خورشید به تو

فارغ کنم از امید و بیم دگران
چون بیم دلم زتست و اومید به تو
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.