هوش مصنوعی:
شاعر از درد و سردرگمی درونی خود می‌گوید و احساس می‌کند از دایره وجود خود خارج شده است. او از خداوند می‌خواهد که او را از این وضعیت نجات دهد، زیرا احساس می‌کند سرش از گردنش بیشتر است (کنایه از سردرگمی و آشفتگی).
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و درون‌نگری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، بیان درد و سردرگمی وجودی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۲۰
از درد سر خویش ندانم چونم
وز دایرهٔ وجود خود بیرونم
یا رب تو مرا از سر و گردن برهان
کز خود به سری زگردنی افزونم
وز دایرهٔ وجود خود بیرونم
یا رب تو مرا از سر و گردن برهان
کز خود به سری زگردنی افزونم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
