هوش مصنوعی: شاعر در این متن از غم و درد عشق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که تنها کسانی که مانند او در پای معشوق می‌میرند، واقعاً زنده هستند و دیگران هرگز چنین حالتی را تجربه نخواهند کرد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۵۵ - الرّضا و التّسلیم

ای گشته به اسباب غمت جانم شاد
از درد تو هرگز دل من سور مباد

هر کس که نمیرد چو من اندر پایت
او خود نبود زنده که هرگز مزیاد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۴ - الرّضا و التّسلیم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۶ - الرّضا و التّسلیم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.