هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از دل می‌خواهد که با اشتیاق به دنبال یار برود و از بادهٔ نیستی جرعه‌ای بنوشد. همچنین، برای رسیدن به کمال معرفت، توصیه می‌کند که لحظه‌ای از خود فاصله بگیرد و به باقی (خدا یا حقیقت) متصل شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. درک این مفاهیم نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد.
شمارهٔ ۱۶۴ - الرّضا و التّسلیم
ای دل طلب یار به مشتاقی کن
وز بادهٔ نیستی دمی ساقی کن
خواهی که کمال معرفت دریابی
یک لحظه از آن خویش در باقی کن
وز بادهٔ نیستی دمی ساقی کن
خواهی که کمال معرفت دریابی
یک لحظه از آن خویش در باقی کن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۳ - الرّضا و التّسلیم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۵ - الرّضا و التّسلیم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
