هوش مصنوعی: شاعر از عشق و دلباختگی به معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که در گرو زلفین او اسیر شده و دل به او سپرده است. او از معشوق می‌خواهد که او را به حال خود بگذارد و عیبش را نگیرد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 16 سال نامناسب یا نامفهوم باشد. همچنین، درک کامل این متن نیازمند آشنایی با ادبیات کهن و اصطلاحات شعری است.

شمارهٔ ۱۹۷ - الاسرار

افتاد مرا با سر زلفین تو کار
عیبم مکن و به کار خویشم بگذار

اندر سر زلف تو دلی گم کردم
جویای دل خودم مرا با تو چکار
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۶ - الاسرار
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۸ - الاسرار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.